Geplaatst: 30 juni, 2020
Juf Iris en Thom zijn maandag 29 juni 2020 (ook) op school getrouwd! Een bruiloft met alles er op & er aan met o.a. een hartelijk welkom onder de bogen, trouwen op het plein, een lied en een heerlijke bruidstaart gebakken door de kinderen uit haar klas, groep 6. Wat een prachtig feest….
Geplaatst: 30 juni, 2020
Het protocol voor scholen kan wederom versoepeld worden. Het RIVM geeft aan dat de gezondheidsrisico’s voor kinderen heel beperkt zijn. Per 1 juli 2020 hoeven ook leerlingen en onderwijspersoneel geen 1,5 meter afstand meer aan te houden. De afgelopen weken hebben we gemerkt dat het binnen komen op gespreide tijden tussen 8:15 u en 8:30 u goed bevalt. De kinderen komen rustig binnen en er is tijd voor een praatje tussen de leerkracht en ieder kind. Dit blijft
voorlopig ongewijzigd. Bij het naar huis gaan aan het einde van de dag ontstaat vaker een ‘loos’ kwartier. Ook zien we dat buiten het hek bij het grote plein niet altijd 1,5 meter afstand gehouden kan worden. Het plein vanaf de Breeschotenlaan is groot genoeg waar ouders uit groep 4 t/m 8 op 1,5 meter afstand van elkaar kunnen blijven, dus ouders zijn vanaf volgende week weer welkom op het grote plein.
Samengevat vanaf aanstaande woensdag 1 juli:
– Kinderen en leerkrachten hoeven geen 1,5 meter afstand te houden.
– Ouders mogen weer op het grote plein komen met 1,5 meter afstand van elkaar.
– Inlooptijden tussen 8:15 u en 8:30 u blijft ongewijzigd; dit zorgt voor een rustige binnenkomst.
– Alle kinderen zijn om 14:15 u uit.
– In- en uitgangen blijven ongewijzigd zoals het het nu ook gaat.
De overige afspraken kunt u in het aangepaste protocol lezen.
Geplaatst: 29 juni, 2020
Op vrijdag 3 juli komt de schoolfotograaf van ieder kind een portretfoto en van iedere groep een klassenfoto maken.
Broertjes en zusjes die op De Ladder zitten kunnen ook met elkaar op de foto. Dit jaar is het helaas niet toegestaan dat externe broertjes en zusjes naar school komen door de huidige regelgeving. Na de zomervakantie ontvangt u de kaart om de foto’s te bestellen. Voor groep 8 die geen jonger broertje of zusje op De Ladder hebben, bedenken we een andere oplossing.
Geplaatst: 28 juni, 2020
In verschillende groepen is de afgelopen periode gewerkt rondom het thema ‘Vieren & Herdenken’. Zo hebben de kinderen in de groepen 3 en 4 na de corona tijd een plan gemaakt op welke wijze ze de corona slachtoffers willen herdenken in een park en hoe ze konden vieren dat ze weer naar school mochten door het kleien van taarten.
In de groepen 5 t/m 8 zijn werkstukken gemaakt over de levensbeschouwelijke stromingen van het Jodendom, Christendom, Hindoeïsme, Boeddhisme, Humanisme en Islam. Kinderen hebben kaarsjes versierd voor het lichtjesfeest bij het Hindoeïsme er zijn handen met henna versierd, hapjes gegeten vanuit het Suikerfeest etc. Een leuk en leerzaam project!
Geplaatst: 19 juni, 2020
Als dank voor de fijne samenwerking tussen school en thuis tijdens de periode van thuisonderwijs ontvingen de ouders deze week allemaal een zonnebloem!
Wat zijn wij trots op hen!
Geplaatst: 13 juni, 2020
Hier alvast op een rijtje ons vakantierooster voor het komende schooljaar 2020-2021:
Herfstvakantie: 17 t/m 25 oktober 2020
Kerstvakantie: 19 december t/m 3 januari 2021
Voorjaarsvakantie: 20 t/m 28 februari 2021
Pasen 2 t/m 5 april 2021
Meivakantie & Hemelvaartsdag: 1 t/m 16 mei 2021
Pinksteren: 24 mei 2021
Zomervakantie 17 juli t/m 29 augustus 20201
Geplaatst: 12 juni, 2020
Het stuk uit de Volkskrant, geschreven door een leerkracht uit Den Haag, willen wij graag met u delen. Veel leerkrachten in Nederland hebben de voordelen ervaren van kleine klassen. Bij De Ladder wordt deze droom werkelijkheid met gemiddeld 18 kinderen per groep in 2020-2021 waardoor we echt passend onderwijs kunnen bieden! Fantastisch hoe er nu al plannen gemaakt worden door de leerkrachten hoe de kinderen uit verschillende groepen elkaar regelmatig zullen tegenkomen bij groepsdoorbrekend werken, gezamenlijke pauze-en gymroosters.
======
Geef mij maar die halve klassen
De halve klassen, noodzakelijk door de coronacrisis, hebben onverwachte voordelen, merken de leerkrachten in het basisonderwijs, schrijft Monique van Merwijs in de Volkskrant (docent basisonderwijs, Den Haag, 7 juni 2020) Het valt op. Het aantal juffen en meesters dat meer voordelen dan nadelen zien in de gedwongen halve klassen. De gesprekken tussen leerkrachten op het schoolplein verlopen bijna letterlijk hetzelfde. Er is niets afgesproken, er is geen actiegroep. Directeuren houden geen enquêtes, geen krant heeft zich er nog mee bemoeid. Maar desondanks. Het onderwijs is nog nooit zo passend geweest. Het salaris is nog nooit zo passend geweest. De mogelijkheid tot aandacht is nog nooit zo passend geweest. Passend onderwijs is nog nooit zo goed gelukt als nu. Nu het kind dat nooit echt iets vertelde ineens de oren van je hoofd kletst. Nu het hyperactieve kind ineens de meest actieve en geïnteresseerde is. Nu de juf ineens begrijpt hoe het rapport ingevuld moet worden, en waarom. Want er is tijd en genoeg rust. Want er is ruimte, fysiek en mentaal. Voor kind zijn en jezelf zijn en grapjes en irritant gedrag (ja echt) (juf grinnikt in plaats van dat zij notities maakt in het dossier). In de pauze gaan de, op gepaste afstand, gevoerde gesprekken over de kinderen die we nooit zo zagen. Over hoe fijn het is dat elk kind zichzelf kan zijn, over hoe fijn het is dat jijzelf jezelf kan zijn.
Dat je je ineens wél weer een goede juf of meester voelt, die elk kind ziet en elk kind op waarde kan schatten. Dat de kwartjes zo snel vallen. Hakken en plakken, letters leren, rijmen. Ineens duurt alles veel minder lang. En iedereen is trots: de juf, de kinderen, zelfs de directie. Want leerkracht zijn voor dertig kinderen is een ander beroep dan leerkracht zijn voor vijftien kinderen. Wat als ADHD ineens niet meer zoveel uitmaakt? Wat als dyslexie ineens gewoon ook iets is dat een kind mag en kan hebben? Dat er geen externe partij komt uitleggen hoe de juf een ‘probleemkind’ behapbaar kan houden in de klas? Kan Emre dan gewoon de drukke, blije jongen zijn die hij eigenlijk is? Kan Evi dan gewoon wat meer praten als ze iets leuks heeft meegemaakt? Het zou ineens zomaar een leuke baan kunnen zijn, leerkracht. Omdat kinderen eigenlijk gewoon echt heel leuk zijn. Kleine gekke mensen, die kleine gekke dingen doen en ondertussen hun best doen om van alles te leren. Hoofdsteden, staartdelingen, figuurzagen. Deze juf zou in ieder geval heel graag alles zien. Ik zou graag zien hoe elk kind zich ontwikkelt. Hoe elk kind letters ontdekt, hoe het de wereld ontdekt, hoe het de wereld leert ontcijferen. En natuurlijk kan dat ook best een beetje met achtentwintig kinderen in de klas. Maar dan zouden we misschien wel missen dat Mehmet ineens zo goed kan vertellen, dat Yousra al vijftig plus twee kan optellen, en dat Senza best vaak geen eten bij zich heeft. Wie weet hoeveel juffen en meesters er eigenlijk echt zouden zijn als het vak teruggebracht zou worden tot de essentie: het vormen van kinderen tot gevormdere kinderen het jaar erop. Zonder waardeoordelen of hokjes of kruisjes op formulieren. Dat leerkracht zijn een beroep is waar je fijn van slaapt, in plaats van een beroep waarvan je wakker ligt. Dat het voelt alsof je de mogelijkheid hebt om iets goeds te doen, in plaats van het beroep uit te voeren dat niemand meer wil. Er hoeft geen medaille te zijn, dat bedoel ik niet. Niemand hoeft een lied te schrijven over dat wij zo tof zijn of zo.Maar als je dan eindelijk je kind weer vijf dagen naar school mag sturen, als je zelf weer kan zoomen zonder dat je kleuter zijn tekening precies op dat moment wil laten zien, als je zelfs weer even jouw serie overdag kan netflixen, denk dan even aan de juffen en meesters. Niet omdat ze zielig zijn, maar omdat ze weer het meeste deel van de tijd aan het jongleren zijn met de ballen die ze moeten ophouden, in plaats van het rustig overgooien dat het daarvoor was. En vraag jezelf even af of jij mogelijkheden ziet, ideeën kan bedenken om het instituut basisschool een klein tikje te geven. Want er moeten toch mogelijkheden zijn. Helemaal nu we noodgedwongen zo goed in oplossingen hebben leren denken. De Ladder heeft mogelijkheden gezien om passend onderwijs te bieden voor alle kinderen door het creëren van kleine klassen. Wij zijn ervan overtuigd dat we hierdoor gelukkige kinderen en leerkrachten krijgen!